درباره آکروفوبیا چه می‌دانیم؟ | چند نکته موثر برای غلبه بر ترس از ارتفاع

به گزارش راهبرد معاصر؛ پیاده روی در کوه یا نگاه کردن از ارتفاع می‌تواند برای بیشتر افراد ترسناک باشد، اما می‌تواند باعث ایجاد ترس فلج کننده در افراد مبتلا به فوبیا از ارتفاع شود. این ترس به نام آکروفوبیا شناخته می‌شود. زمانی است که فرد در ارتفاع، حتی به ظاهر پایین، اضطراب شدیدی را تجربه می‌کند.

افراد مبتلا به آکروفوبیا علائم فیزیکی مانند سرگیجه و حتی حملات پانیک را نیز تجربه می‌کنند. درست مانند سایر فوبیاها، آکروفوبیا ممکن است از فردی به فرد دیگر از نظر شدت متفاوت باشد. برای برخی افراد، آکروفوبیا ممکن است خود به خود از بین برود، برخی دیگر ممکن است برای کنترل و درمان علائم خود نیاز به درمان داشته باشند. در اینجا همه چیز‌هایی است که باید در مورد آکروفوبیا بدانید، از جمله علل، علائم و راهبرد‌های پیشگیری.

آکروفوبیا چیست؟
آکروفوبیا یک فوبی خاص است که با ترس غیرمنطقی و شدید از ارتفاع مشخص می‌شود. بر اساس مطالعه‌ای که در ژورنال منتشر شده است، در حالی که بسیاری از افراد ممکن است در مواجهه با ارتفاع احساس احتیاط کنند، افراد مبتلا به آکروفوبیا اغلب حتی با فکر قرار گرفتن در مکان‌های مرتفع یا نگاه کردن از ارتفاعات بلند، دچار اضطراب ناتوان‌کننده و حملات پانیک می‌شوند.

دلایل آکروفوبیا چیست؟
علل آکروفوبیا، مانند بسیاری از فوبیاها، چند وجهی است و می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. همانطور که توسط روانپزشک و روان درمانگر دکتر جیوتی کاپور توضیح داده شده است، در حالی که علت دقیق آکروفوبیا به طور کامل شناخته نشده است، عوامل متعددی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند.

۱. ژنتیک در ایجاد فوبیا از جمله آکروفوبیا نقش دارد. مطالعه‌ای که در مجله نورولوژی منتشر شد نشان داد افرادی که سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی یا فوبیای خاص دارند ممکن است خودشان بیشتر مستعد ابتلا به آکروفوبیا باشند.
۲. تجارب آسیب زا مانند سقوط، تصادف، یا شاهد تجربه یک رویداد آسیب زا در ارتباط با ارتفاع توسط شخص دیگری، می‌تواند به ایجاد آکروفوبیا کمک کند. این تجارب می‌توانند تأثیری ماندگار ایجاد کنند و در صورت مواجهه با موقعیت‌های مشابه در آینده، باعث ایجاد ترس شدید شوند.
۳. آکروفوبیا را می‌توان از طریق مشاهده یا شرطی سازی مستقیم نیز آموخت.
۴. عوامل شناختی مانند باور‌های غیرمنطقی یا تفکر فاجعه آمیز نیز می‌توانند منجر به ایجاد ترس از آکروفوبیا شوند.
۵. ترس از ارتفاع ممکن است ناشی از یک غریزه ذاتی برای اجتناب از موقعیت‌هایی باشد که بقا را تهدید می‌کند.

علائم آکروفوبیا چیست؟
در اینجا برخی از علائم رایج مرتبط با آکروفوبیا که توسط متخصص توضیح داده شده است.

علائم فیزیکی:
سرگیجه یا سبکی سر
تعریق
ضربان قلب سریع (تپش قلب)
لرزیدن
حالت تهوع یا ناراحتی معده
تنگی نفس یا مشکل در تنفس
دهان خشک
احساس ضعف

علائم روانی:
ترس یا وحشت شدید هنگام قرار گرفتن در معرض ارتفاع یا حتی فکر کردن به ارتفاع
احساس ترس، وحشت، یا عذاب قریب الوقوع
اضطراب یا عصبی بودن
مشکل در تمرکز
تحریک پذیری
هوشیاری بیش از حد یا افزایش آگاهی از محیط اطراف

علائم رفتاری:
اجتناب از موقعیت‌های مرتبط با ارتفاعات، مانند ساختمان‌های بلند، پل‌ها، بالکن‌ها یا صخره‌ها.
دشواری یا امتناع از نگاه کردن به پایین از مکان‌های بلند.
اجتناب از فعالیت‌هایی که ممکن است شامل ارتفاعات باشد، مانند پیاده روی، صخره نوردی، یا سوار شدن بر پله برقی.
به دنبال اطمینان یا حمایت از دیگران در هنگام مواجهه با ارتفاعات.

برای داشتن رابطه خوب با فرزندان بزرگسال خود، با این ۶ رفتار خداحافظی کنید
چگونه از آکروفوبیا جلوگیری کنیم؟
غلبه بر آکروفوبیا یا ترس از ارتفاع، فرآیندی تدریجی است که نیاز به صبر، پشتکار و گاهی راهنمایی حرفه‌ای دارد. در اینجا چند نکته برای کمک به مدیریت و غلبه بر آکروفوبیا، همانطور که توسط متخصص توصیه می‌شود، آورده شده است.

۱. دانش خود را بالا ببرید
درک ماهیت آکروفوبیا و چگونگی تأثیر آن بر ذهن و بدن شما بسیار مهم است. در مورد جنبه‌های فیزیولوژیکی و روانشناختی ترس و همچنین تصورات غلط رایج در مورد این وضعیت بیاموزید. دانش می‌تواند به شما کمک کند با ترس خود مبارزه کنید و به شما کمک کند تا راهبرد‌هایی برای مقابله با آن پیدا کنید.

۲. قرار گرفتن تدریجی در معرض ارتفاع
مواجهه درمانی روشی اثبات شده برای غلبه بر فوبیا‌های خاص مانند آکروفوبیا است. با قرار گرفتن در معرض ارتفاعات شروع کنید و به صورت تدریجی با ارتفاعات کمتر ترسناک شروع کنید، مانند ایستادن روی یک نردبان کوچک یا نگاه کردن به بیرون از یک بالکن کم‌ارتفاع. هرطوری که راحتید، ارتفاع و پیچیدگی موقعیت‌ها را افزایش دهید تا به خودتان کمک کنید بر مشکل غلبه کنید.

۳. تکنیک‌های تمدد اعصاب را تمرین کنید
یادگیری تکنیک‌های تمدد اعصاب، مانند تنفس عمیق، آرام سازی پیشرونده عضلانی، یا مدیتیشن ذهن آگاهی، می‌تواند به شما در کاهش اضطراب و برانگیختگی فیزیولوژیکی مرتبط با آکروفوبیا کمک کند. این تکنیک‌ها را به طور منظم چه در محیط‌های امن و چه در هنگام مواجهه با ارتفاعات تمرین کنید تا به مدیریت پاسخ خود به ترس کمک کنید.

۴. افکار منفی را به چالش بکشید
افکار و باور‌های منفی در مورد ارتفاع می‌تواند باعث تشدید آکروفوبیا شود. با زیر سوال بردن اعتبار آنها و در نظر گرفتن دیدگاه‌های جایگزین، این افکار را به چالش بکشید. باور‌های غیرمنطقی را با افکار واقعی‌تر و متعادل‌تر جایگزین کنید. به عنوان مثال، به جای فاجعه پردازی در مورد افتادن، روی شواهدی تمرکز کنید که ایمنی شما را در لحظه کنونی پشتیبانی می‌کند.

۵. با عزیزان خود صحبت کنید
داشتن یک شبکه حمایتی می‌تواند تشویق، درک و کمک عملی را در هنگام ترس از ارتفاع فراهم کند. پیوستن به یک گروه حمایتی برای افراد مبتلا به فوبیا را در نظر بگیرید تا با دیگرانی که با چالش‌های مشابهی روبرو هستند ارتباط برقرار کنید.
۶. اهداف قابل دستیابی را تعیین کنید
هدف خود را برای غلبه بر آکروفوبیا به مراحل کوچکتر و قابل کنترل تقسیم کنید. اهداف قابل دستیابی را برای خود تعیین کنید، مانند رفتن به پشت بام با یک دوست یا سوار آسانسور شدن. هر موفقیتی را هر چقدر هم که کوچک باشد جشن بگیرید و از آن به عنوان انگیزه‌ای برای ادامه مواجهه با ترس خود استفاده کنید.

درمان آکروفوبیا
اگرچه درمان خاصی برای این مشکل سلامت روان وجود ندارد، استراتژی‌های درمانی زیر می‌توانند به شما در تنظیم علائم کمک کنند:

۱. درمان شناختی- رفتاری
درمان شناختی-رفتاری یا CBT، اصلی‌ترین گزینه درمانی برای فوبیا‌های خاص است. استراتژی‌های رفتاری که شما را به تدریج (حساسیت زدایی سیستماتیک) یا سریع در معرض شرایط ترسناک قرار می‌دهد، به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۲. مواجهه‌درمانی
بر اساس مطالعه‌ای که در مجله Psychotherapy and Psychosomatics منتشر شده، مواجهه درمانی یکی از مؤثرترین درمان‌ها برای فوبیا‌های خاص است. در این نوع درمان، شما با یک درمانگر کار خواهید کرد تا به تدریج خود را در معرض چیز‌هایی قرار دهید که از آنها می‌ترسید. برای آکروفوبیا، می‌توانید با نگاه کردن به تصاویر از منظر شخصی در داخل یک ساختمان بلند شروع کنید. ممکن است ویدیو‌هایی از افراد در حال راه رفتن روی طناب، بالا رفتن یا عبور از پل‌های باریک ببینید./همشهری